Ładuję odtwarzacz...Podziel się:
Oceń:
Tatiana ma 45 lat. Mieszka z mężem, swoją matką, synem i córką w Drohobyczu, niedaleko polskiej granicy. Starszy syn uczy się w Zespole Szkół Ekonomicznych w Sandomierzu, 15-letnia córka chodzi do 1 klasy Liceum Ogólnokształcącego w Zespole Szkół imienia Marii Skłodowskiej-Curie w Ożarowie. Jak mówi, przyjechała do Polski ze strachu przed wojną. Mieszka z córką w internacie w Ożarowie.
W domu został mąż. Nie mógł przyjechać. Mężczyźni od 18 do 60 roku życia nie mogą opuszczać Ukrainy. W mieszkaniu w bloku została też 65-letnia matka Tatiany. Ma problemy z poruszaniem się. Tatiana boi się bombardowania. Drohobycz w latach świetności, za ZSRR był miastem przemysłowym. Dzisiaj z przemysłu zostało niewiele. Jeden z większych zakładów to obecnie zakład przerobu ropy. Kiedy wybuchła wojna, nie zastanawiała się długo. Spakowała co najważniejsze, zadzwoniła po samochód i pojechała z córką na granicę. Do samych bramek nie dojechali. Musieli najpierw przejść 17 kilometrów na piechotę i później czekali na granicy 15 godzin.
Tatiana jest wdzięczna Polakom za pomoc.
